Die Siedlungsgeschichte Pergamons – Überblick und kritische Revision

Mit einem Appendix von Anneke Keweloh-Kaletta

Özet

Birkaç yıl öncesine kadar, Pergamon'un yerleşim tarihi büyük ölçüde, 20. yüzyılın başlarında belirlenmiş haliyle kabul ediliyordu. Şimdi, yeni bir değerlendirme yapmak mümkündür. Örneğin, Philetairos dönemine atfedilen bir kentleşme fikri artık geçerliliğini kaybediyor gibi görünmektedir. Aynı zamanda, kentsel standart donanıma sahip, tahkim edilmiş bir polisin varlığına ilişkin kanıtlar, halihazırda M. Ö. 4. yüzyılın sonlarında artmaktadır. Hem kent merkezinin temsil özelliğini hem de kent tepesinin geniş yamaçlarını eşit oranda hesaba katan bir tasarım uygulamasıyla Pergamon'un uluslararası düzeyde rekabet edebilen bir Hellenistik hükümdarlık kenti haline gelişi, M. Ö. 2. yüzyılda gerçekleşmiştir. Bununla birlikte, yeni kazanılan alanın büyük bölümü ancak M. Ö. 1. yüzyılda iskân edilmiştir ve bu da Pergamon kentsel gelişiminin bir başka kilit dönemini ortaya çıkarmaktadır. Her zaman iddia edilen, yerleşimin kent tepesinden ovaya doğru olması gerektiği şeklindeki teorinin tersine, kent bölgesinin yapılaşmış alanı, Roma İmparatorluğu döneminde iki katına çıkmıştır. Her iki alan Bizans döneminin sonuna kadar daha çok birbirini tamamlayarak gelişmiştir. İlk kez yerleşim tarihi analizine dahil edilen gelişmelerin nedenleri, ancak Pergamon’un mikro bölgesi bağlamında anlaşılabilir.