Aspekte der Tiernutzung in römischer Zeit am Beispiel der Mikroregion von Pergamon in Kleinasien

Öz

Pergamon´daki Şölen Evi´nde ele geçen, çoğunluğu Erken ve Geç Roma Dönemi´ne ait hayvan kemiği ve Yumuşakça kalıntılarından 12.400 kadarı incelenmiştir. Korunma durumu, buluntuların büyük ölçüde hayvan kesiminden ve tüketiminden kalan artıklara ait olduğunu göstermektedir. Bunların yanı sıra boynuzlar, zanaat alanında hammadde olarak kullanılmak üzere ayrılmıştır. Türü belirlenebilir hayvan kemiklerin büyük bölümü evcil hayvanlardır. Bunları yabani memeliler, balık ve kuş izler. Buluntular arasında koyun ve keçi çoğunluktadır. Kesim yaşı ve cinsiyet dağılımı, evcil memelilerin çevredeki kırsal alanda beslendiğine işaret etmektedir. Süt veren koyun ve keçilerin, yukarı kentte beslendiği de olasıdır. Hayvan iskeletlerine ait kemiklerinin eşit oranda oluşu, hayvanların yukarı kente canlı olarak getirilip, burada kesildiğini göstermektedir. Şölen Evi´nde saptanan yabani hayvan çeşitliliği, kent çevresindeki bitki örtüsünün Roma Dönemi´nde zengin olduğuna işaret eder. Evcil hayvan kullanımının bölge dışındaki yerlerle karşılaştırılması, geçim ekonomisine yönelik en önemli evcil hayvanların sıralaması ve kullanım taktiklerinin buluntu yerine göre değiştiğini göstermektedir.